Leerlingen, het houdt je jong

Studio 1412 Wolfslaar food 261023 26

Restaurant Wolfslaar is al jaren een erkend leerbedrijf. We werken met leerlingen van diverse horeca opleidingen. Vaak 2 of 3, maar afgelopen schooljaar hadden we er 5. Eén leerplek in de service en vier leerplekken in de keuken. De meeste leerlingen komen van horeca scholen uit Breda maar ik heb ook leerlingen uit België opgeleid.

Ik vind het werken met leerlingen erg leuk om te doen. Zo heeft Wolfslaar zich ook echt ontwikkeld als opleidingsinstituut. De leerlingen die solliciteren worden uitgenodigd voor een persoonlijk gesprek. Ik stel altijd behoorlijk veel vragen en erg uiteenlopend. Van “waarom heb je voor Restaurant Wolfslaar gekozen?” tot “organiseer je wel eens wat in je vriendengroep?”. Dan kom ik er al snel achter wie ik voor me heb. Dat heeft geresulteerd in een soort 6de zintuig. Met de opgedane mensenkennis of moet ik zeggen ‘leerling’-kennis weet ik altijd wel een goede selectie te maken.

Wanneer de leerlingen in september starten worden ze gefaseerd overspoeld met informatie. Waar alles ligt, onze werkwijze, onze kookstijl en het verwachtingspatroon van onze gasten. Wat ik vaak van nieuwe leerlingen hoor, is dat het bij ons super gestructureerd is en wij een prettige en vooral schone werkomgeving erop nahouden. Dit wordt als prettig ervaren. 

Natuurlijk heb je, als je zelf al wat jaartjes kookt, te maken met verschillende generaties in de keuken. De verschillen zijn soms opmerkelijk maar daar heeft elke bedrijfstak mee te maken. Zo heb ik een leerling gehad die het raar vond dat hij in de maand juli niet elke zaterdag vrij kon krijgen voor het bezoeken van een festival. Ik heb hem toen rustig uitgelegd dat we de zaterdag afwisselen in het team en toen samen met hem het aantal zaterdagen geturfd dat hij vrij was geweest. Hij stak met kop en schouders boven de rest van het team uit. “Sorry, zei hij, ik dacht alleen aan mezelf” . Was dit nou niet een van de kenmerken van de generatie Z?

Ook belde jaren geleden mij een moeder op nadat haar zoon het leerjaar bij Wolfslaar had volbracht. Ze was zo blij dat wij haar zoon wat discipline en verantwoordelijkheid hadden bij gebracht. “Super bedankt, thuis nam hij niets meer van ons aan.”

Tja soms ben je net een papa/mama bedrijf en voel  je je soms net 'de papa van'.

Maarten Camps